Bir masal.

Bir adam varmış. Ama öle ıssız adam falan değil ha...
Gayet sen ben gibi bir hayatı düzgün bir ailesi ve işi varmış. Hayatı ona istediği her şeyi sunuyormuş. Üzülmek sıkılmak için tek bir sebebi yokmuş. Arkadaşları , ailesi onu yalnız bırakmıyor gece geç saatlere kadar süren muhabbetlerde çok ama çok eğleniyormuş.

Bir gün hiç aklına gelmediği anda , aşık olmuş.
O kusursuz düzenli hayatına biri girmiş. Artık verdiği kararlarda sırf kendini değil o kadını da düşünüyormuş.

O gün işi , ailesi , arkadaşları hatta Tanrı için bile ne yaptığını düşünmezken , kadın için daha ne yapabilirim demiş.
Daha fazla ne yapabilirim...

Mutlu bi ilişkileri varmış. Kadın da seviyormuş .. Her sorunu halletmişler birlikte. Adam o demiş bu o. Hep onunla olacağım.
Kadın ne istiyorsa olsun demiş kadın ne arzuluyorsa onu vermiş.
Bir süre sonra kadına yetmemiş bunlar. Aşk doyurmamış kadını. Kadın gitmiş...

Adam önce idrak edememiş ama ne zaman onun ismi geçse ya da bir şarkı duysa onu hatırlaran kocaman bir yumruk gelip oturuyormuş boğazına. Yutkunamıyormuş adam.Ağlayamıyormuş.

Ne zaman onunla gittiği gezdiği yerlerden geçse kalbi durmuş gibi hissediyormuş. Herhangi bir bank ya da tabela onun ömründen ömür çalıyormuş.

Sonra bir karar almış adam. Evini işini ailesini arkadaşlarını bırakıp gitmiş.
Çok uzak bir ülkede çok ücra bir şehire. Yeniden başlamış. Yeni iş yeni ev yeni insanlar.

Olur olur adam gene aşık olmuş. Unutuvermiş kadını. Çektiklerini hissettiklerini.
Diğer kadını da çok sevmiş. Ona daha dikkatli davranmış daha çok üzerine titremiş.
Kadın belli bir süre sonra başkası için adamı terk etmiş. Oysa adam ona altından saraylar gümüşten bulutlar vaad etmiş.. Kadın durmamış gitmiş..

Adamı parça parça edip gitmiş..
Adam o ücre kentte tutunamamış çünkü nereye baksa orada o kadınla bir hatırası varmış.

Tekrar gideceğim demiş.
Gitmiş de..
Bu sefer başka bir kıta başka bir ülke.. Ama birşey farketmiş adam.
Kaçamadığını
İlk aşkını da sonraki kadını da unutamadığını. Ne kadar yer değiştirse silse de hayatını onu takip ettiklerini farketmiş. Adam o zamanlar giydiklerini bile yanına almazken ; gittiği her yere kendini götürdüğünü unutmuş.

Kaldırmış eline bakmış.. Bu elle tuttum onların elini..
Aynada yüzüne bakmış... Bu yüze baktılar ben diye..
Dudağına dokunmuş... Bu dudak öptü onları...


Masalın sonunu tek bir kurşun getirmiş kalbe nişan alan..
Son mektubunda da : Beni bu hale getiren kalbime.. Bu kalp sevdi onları .. yazmış